Rüştü ONUR
Bugün bir Şair doğdu dostlar…
100’e 1 ekledi Şair…
Tam 101 yıl önce bugün;
3 Ağustos 1920’de,
Zonguldak’ta,
Rüştü Onur doğdu……
*****
- Dünya Savaşı döneminde,
Mükellefiyet günlerinde…
Sadece 22 yıllık hayatına;
Koca bir hikâye
ve yaşanmışlık bıraktı…
Oku oku bitmeyen,
Şiir’lerle ve acıyla yoğrulan,
Buram buram yüreğimize işleyen…
*****
Başlı başına hayatıydı ya Şiir,
Hastalık da vardı yaşamında çokça…
Bir de Muzaffer Tayyip Uslu;
Kardeşçe,
Arkadaşça,
Dostça…
Yakın arkadaşı Muzaffer Tayyip Uslu;
Zonguldak Mehmet Çelikel Lisesi’nden,
Edebiyat öğretmeni,
Behçet Necatigil ile tanışmasına vesile olur
ve Zonguldak Merkez’de,
Hayri’nin kahvesinde tanışırlar…
Salâh Birsel,
Necati Cumalı,
Oktay Rifat,
Melih Cevdet Anday
ve Samim Kocagöz ile;
Hem Şiir,
Hem de mektup arkadaşıydılar…
*****
Dedim ya:
Sadece 22 yıllık yaşamında,
Şiir
ve Muzaffer Tayyip Uslu vardı hayatında hep…
Bir de;
O kısacık hayatında ama kocaman,
Mediha’ya olan Aşk’ı…
Ve yürek yakan mektupları…
Ve acı……….
*****
“Garip Şiiri”nin önemli temsilcilerindendir…
İnce hastalığa yakalanıp;
Tedavi için İstanbul’a gelip gittiği zamanlarda,
Anafartalar Vapuru’nda rastladı “Hayatının Özne”sine,
Mediha Sessiz’e…
O’na yazdı hep mektupları, Şiir’leri…
“Garip Şiir”inin önemli temsilcilerindendir dedim ya;
Garip, acı dolu bir hikâyedir aynı zamanda…
Öldükleri yıl,
1942’de evlendiler nihayetinde…
Ya da şöyle mi demeli?
1942’de;
Evlendikleri yıl, ikisi de öldüler…………..
*****
Evlendiler ve
Beşiktaş’ta Mediha’nın evine yerleştiler…
Her şey çok güzeldi, rüyâ gibiydi,
Ama;
Kısacık “Hayatının Özne”si Mediha,
Karın zarı iltihabı geçirdi
ve 2 Kasım 1942’de vefat etti……….
Bakmayın evli olduğuna,
Bu ölüm;
Küçücük yaşında,
Kocaman yüreğine çok dokundu…
Hayatı boşladı…
Boşladığı o hayat,
1 ay daha yaşamasına müsaade etti sadece…
*****
2 Aralık 1942’de,
Beşiktaş’ta,
Şair Leylâ Sokağı’ndaki evinde,
Şiir yüreği daha fazla dayanamadı acıya…
Ciğerlerinden fazla kan gelmesi nedeniyle,
Şiir’le ve Aşk’la ve acıyla atan kalbi durdu
ve boğularak öldü Rüştü Onur……….
Geride;
Acı, Şiir ve Aşk dolu
ve kirletilmemiş bir yaşam bırakarak…
*****
“Ben ölsem be anacığım!.
Nem var ki sana kalacak.
Ceketimi kasap alacak,
Pardösömü bakkal
Borcuma mahsuben…
Ya aşklarım,
Ya şiirlerim ne olacak?
Ya sen, ele güne karşı
Nasıl bakacaksın insan yüzüne?
Hülasa anacığım!.
Ne ambarda darım
Ne evde karım var.
Çıplak doğurdun beni,
Çıplak gideceğim…”
*****
Halen Ortaköy Mezarlığı’nda;
Kendi deyimiyle,
“Boğazın lacivert sularına bakan” bir sırtta,
Eşi Mediha ile yan yana yatmaktadır…
Ebedi istirahatgâhında…
Bugün;
Kelebek ömürlü koca Şair,
100’e 1 ekledi dostlar…
Rüştü Onur, 101 yaşında…
Anısına ve muhteşem üretimlerine saygıyla…